خوش آن شبی که برایم ترانه می کردی
و ساده سرم را تو شانه می کردی
فدای نازک انگشت مادرم هر صبح
که خواب کودکیم را نشانه می کردی
همیشه بغض گلو را گره زدم به دامانت
گره گشایی از این دل در این زمانه می کردی
کنار بستر من عاشقانه می ماندی
تو سقف سرد و ساکت من را سمانه می کردی
غزل برای تو کم نیست مادر عشق؟ که قلب مرا تا خدا روانه می کردی
تقدیم
|
متن دلخواه شما
|
|