رویای شهید مطهری در آستانه ماه محرم

ایام محرم نزدیک است وایام. ایام مصیبت است. و عجیب است که من در سال ۴۱

(سال فوت مرحوم آقای بروجردی) که دو سه ماه بود ایشان فوت کرده بودند و نزدیک ایام محرم بود وچند روزی به محرم بیشتر نمانده بود که ایشان را خواب دیدم حال آن خواب کیفیتی دارد و به تفضیلی است و خودم معنی این خواب را نفهمیدم.

منبر را ترک نکن

شخصی بود به نام آقای حاج احمد که قمی بود و فوت کرد اوعجیب تعبیر خواب میکرد حتی خود مرحوم آقای بروجردی گاهی یک خوابهایی که میدیدند حاج احمد آقا را برای تعبیر میخواستند.

من به آقای حاج احمد تلفن کردم و تعبیر خواب را خواستم. من حقیقتش وجهش را نفهمیدم که او از کجای خوابی که من دیده بودم اینجور فهمید(آن وقت ها منبر نمیرفتم و مدتی بود منبر را ترک کرده بودم)گفت:

معنی این خواب این است که منبر را ترک نکن.یا نوکری امام حسین را به کلی رها مکن. من دیگر به همان گفته او عمل کردم و به تعبیری که او کرد ترتیب اثر دادم.

من کشته اشکها هستم

صحنه عاشورا آنقدر پر از حماسه هست آنقدر پر از عاطفه هست آنقدر صحنه های باشکوه و دلسوز دارد که اگر در قلب ما ذره ای از ایمان باشد کافیست که نام حسین را بشنویم و اشک ما جاری شود

                             "ان للحسین محبه مکنونه فی قلوب المومنین"(خصائص الحسینیه)

                                    "انا قتیل العبره"(موسوعه کلمات الحسین)

امام صادق و اقامه عزا برای جدش حسین علیه السلام

شعری است به عربی از یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام و خیلی عجیب است.

شاید در اوایل طلبه گیم در مشهد بود وهنوز به قم نرفته بودم که آنرا از کتاب"نفثه المصدور" حفظ کردم.

ایشان مینویسند که ابو هارون مکفوف که ظاهرا نابینا بوده که به او میگفتند مکفوف شاعری توانا بوده و گاه

مرثیه اباعبدالله میگفته است. او میگوید:

روزی خدمت امام صادق علیه السلام رفتم فرمودند:از آن شعر هایی که در مرثیه جدم گفته ای برای ما بخوان

گفتم اطاعت میکنم. فرمود زنها را هم بگویید بیایند پشت پرده تا آنها هم استفاده کنند. زنها هم از اندرون آمدند نزدیک پشت پرده آن اتاق.

شروع به خواندن کرد و شعر هایی که ظاهرا تازه گفته بود. مضمون را شما ببینید. وقتی این شعر ها را با اینکه پنج مصراع بیشتر نیست خواند. ولوله ای در خانه ی امام بلند شد.

امام صادق همین جور اشک از چشمان مبارکشان جاری میشد و شانه های مبارکشان حرکت میکرد.

صدای ناله و گریه از خانه امام بلند شد که بعدا ظاهرا خود امام فرمودند دیگر کافیست.

این مرثیهایی که او گفته من ندیده ام یا کم دیده ام:

امرر علی جدث الحسین فقل لاعظمه الزکیه...ااعظما لازلت من وطفا ساکبه رویه

و اذا مررت بقبره فاطل به وقف المطیه..........وابک المطهر للمطهر والمطهره النقیه

                          کبکاء معوله اتت یوما لواحدها المنیه    (نفثه المصدور.ص۲۵۴)

مضمون آن میگوید:

ای رهگذر ای باد صبا گذر کن به قبر حسین بن علی پیام دوستانش را به او برسان پیام عاشقانش را به او برسان. ای باد صبا پیام مرا به استخوانهای مقدس حسین برسان. بگو ای استخوانها

دائما شما با اشک دوستان حسین سیراب هستید این اشکها میریزند و شما را سیراب میکنند. اگر روزی شما را از آب منع کردند و اگر حسین را با لب تشنه شهید کردند این شیعیان و دوستان دائما اشک خودشان را نثار شما میکنند.

ای باد صبا اگر گذشتی و گذر کردی تنها به رساندن پیغام قناعت نکن. آنجا مرکبت را نگه دار

خیلی هم نگه دار بایست و مصائب حسین را یاد کن و اشک بریزواشک بریز و اشک بریز

نه مثل یک آدم عادی بلکه مثل آن زنی که یک فرزند بیشتر ندارد چگونه در مرگ یک فرزند خودش اشک میریزد اینجور اشک بریز

بگری برای آن پاک فرزند پدر پاک فرزند مادر پاک.

                            منبع:مقتل مطهر روضه های شهید مطهری

   امشب شبه اول محرمه شبه حضرت مسلم است اولین شهید راه کربلا

                             التماس دعا