این چند روزهر کجا که میروی و یا به هر جمعی وارد میشوی  بحث خوشه بندی و نتایج ناشی از قطع یارانه ها و عواقبش نقل محافل است.برای ما کارمند جماعت این طرح عواقب خوش خیمی ندارد و آنهم به این دلیل می باشد که ما بر مقدار درآمدمان که همان حقوق دریافتیمان می باشد هیچ دخل و تصرفی نداریم. حالا اینهم به معضل فوق اضافه کنید که مبلغ حقوقتان طوری باشد که جزو دریافت کنندگان یارانه هم قرار نگیرید!!!!

در لابلای اخبار به خبر جالب و شنیدنی برخوردم که بسیار برایم جالب بود و ان حکایت یک دانشجوی ترک مشغول به تحصیل در ایران در ارتباط با شرایط تحصیلش در تهران می باشد. حکایت این بود که خانم بتول فیضا آکسول برای رهایی از قانون منع حجاب اسلامی در دانشگاه های ترکیه پس از مدت ها قریب به دو سال پیگیری و دوندگی به ایران می آید و موفق به دریافت پذیرش دانشگاه هنر تهران جهت تحصیل می گردد.بخش خنده دار قصه اینجا است که با توجه به اینکه ایشان روسری رنگی به سر می کنند جهت ورود به دانشگاه با توجه به رنگی بودن حجابشان دچار مشکل می گردند!! و مدام از ایشان خواسته می شود که باید یا از مقنعه تیره و یا که از چادر استفاده نماید.

بدون هیچ تفسیر اضافی این دو روی سکه افراط است که متاسفانه به ان دچار هستیم.

(۱) جمله مربوط به علی اکبر داور می باشد(۱۳۰۵)